6 Kup (pas zielony)
Won Hyo (617-686) był jednym z czołowych myślicieli, pisarzy i komentatorów koreańskiej tradycji buddyjskiej. Odegrał istotną rolę w przyjmowaniu i przyswajaniu szerokiego zakresu doktrynalnych strumieni buddyjskich, które wpłynęły na półwysep Koreański. W swoich rozległych pracach naukowych objął całe spektrum buddyjskich nauk, które zostały przyjęte w Korei. Wśród nich takie szkoły jak Czysta Kraina, Nirwana, Sanlun i Tiantai (szkoła Sutry Lotosu).
Wśród jego najbardziej wpływowych prac były komentarze, które napisał o Przebudzeniu wiary, Sutrze Nirwany i Wadżrasamadhi Sutrze, wraz z jego ekspozycją na temat znaczenia dwóch przeszkód – ijangui. Zostały one potraktowane z najwyższym szacunkiem przez czołowych buddyjskich uczonych w Chinach i Japonii i pomogły w umieszczeniu Przebudzenia Wiary jako najbardziej wpływowego tekstu w tradycji koreańskiej.
Won Hyo spędził część swojej kariery jako mnich. W 661 podróżował do Chin, gdzie miał nadzieję studiować buddyzm dalej. Podczas podróży przeżył wielką ulewę, przed którą schronił się w miejscu które, uznał za ziemskie sanktuarium. W nocy podróżnika ogarnęło pragnienie. Na wyciągnięcie ręki znalazł naczynie, które uznał za tykwę napełnioną odświeżającą chłodną wodą. Po przebudzeniu następnego ranka odkrył ze zdziwieniem, że schronienie było w rzeczywistości starożytnym grobem usianym ludzkimi czaszkami, a naczynie, z którego wypił, było w rzeczywistości ludzką czaszką pełną słonawej wody. Won Hyo był zdumiony mocą ludzkiego umysłu, która przekształciła rzeczywistość. Po tym doświadczeniu, opuścił kapłaństwo i zwrócił się do szerzenia Dharmy Buddy jako laik. Z powodu tego aspektu swojej postaci Won Hyo stał się popularnym bohaterem ludowym w Korei.
Był kolegą i przyjacielem wpływowego mnicha Silla Hwaoma Uisanga, a wynikiem połączenia ich prac było ustanowienie Hwaeom jako dominującego nurtu myśli doktrynalnej na półwyspie koreańskim. Napisał 98 książek w 240 tomach. Dwadzieścia trzy istniejące prace Wonhyo są obecnie tłumaczone na język angielski jako wspólny projekt Uniwersytetu Dongguk i State University of New York w Stony Brook. Wonhyo miał syna, Seola Chonga, który uważany jest za jednego z wielkich konfucjańskich uczonych w Silla. Nie jest pewne, gdzie zmarł, jednak tekst z klasztoru Hyŏl zdaje się świadczyć, że zmarł tam w pustelni w jaskini. Jego syn, dokonał kremacji jego ciała i wyrzeźbił posąg wykorzystując jego kość i glinę. Posąg ten został umieszczony w Punghwangsa.
W koreańskim buddyzmie Won Hyo jest traktowany jako ten, który doprowadził buddyzm do jego ostatecznego kształtu. Ukształtowany przez niego buddyzm nazywano „buddyzmem synkretycznym”, „buddyzmem całościowym”, „buddyzmem zsyntetyzowanym i zjednoczonym” . Jego pozycja w buddyzmie koreańskim była i jest tak wielka, że stał się bohaterem licznych legend (wszedł zatem nawet do folkloru koreańskiego) i zaczęto mu przypisywać umiejętności cudotwórcze. Jego biografia znalazła się w Samguk Yusa.
DIAGRAM
- Niunja so sang palmok magki (1, 4, 13, 16)
- Niunja so sonkal nopunde anuro taerigi (2, 5, 14, 17)
- Gojung so kaunde jirugi (3, 6, 15, 18)
- Guburyo jumbi sogi A (7, 25)
- Kaunde jopcha jirugi(8, 26)
- Niunja so sonkal daebi magki(9, 10, 11)
- Gunnun so sun sonkut tulgi (12)
- Gunnun so palmok dollymio magki (19, 22)
- Najunde apcha busigi (20, 23)
- Gunnun so kaunde bandae jirugi (12, 24)
- Niunja so kaunde daebi magki (27, 28)
POZYCJE
elementy
KAUNDE YOPCHA JIRUGI
NIUNJA SO SONKAL NOPUNDE ANURO BARO TAERIGI
GOJUNG SO KAUNDE BANDAE JIRUGI
GUNNUN SO ANPALMOK DOLLIMYO MAKGI
NIUNJA SO PALMOK KAUNDE DAEBI MAKGI