MIECZ KOREJSKI
Dowód pierwszych metalowych mieczy Korei został znaleziony w skrypcie z Paekche Kingdom (AD 200). W przeciwieństwie do mieczy z Chin i Japonii, które zostały wykonane według ustalonego rozmiaru i wzoru, miecze koreańskie zostały wykonane na zamówienie dla właściciela broni. Zostały one stworzone, aby pasowały do siły i cech ciała szermierza. Długości wahały się od krótkich jak nóż broni po dłuższe ostrza. Mogą to być podwójne lub pojedyncze krawędzie. W przeciwieństwie do japońskiego odpowiednika, miecz koreański jest używany zarówno jedno, jak i dwuręcznie. Miecz jest znany jako Gum w języku koreańskim i wykorzystuje zarówno ruchy liniowe, jak i kołowe.
PAŁKA - DŁUGI KIJ
Ta forma broni jest jedną z najwcześniejszych broni człowieka. Koreańskie techniki walki klasyfikują trzy kategorie:
- Dan Bong - krótki kij o długości około 30 cm,
- Jung Bong - średni kij, pałka o wymiarach 120-150 cm,
- Jang Bong - długa laska o długości około 180 cm.
W starożytnej Korei broń w tej postaci była wykonywana ze specjalnego drewna znanego jako Pak Dahl, które można spotkać tylko w prowincji Kyung Bok. Całość zabezpieczano olejem, aby broń wzmocnić, a następnie poddawano ją obróbce parą wodną, aby umożliwić przeniknięcie oleju. Proces ten powodował, że broń była tak silna, że nawet ostry miecz nie mógł jej przeciąć.
Techniki walki bronią długą i średnią zawierają zarówno ruchy kołowe, jak i liniowe, stosowane do blokowania, uderzania i szturchania. Techniki walki Dan Bong - krótkim kijem różnią się od technik walki Jung Bond i Jung Bon. Nakierowane są na precyzyjne uderzenia w wybrane punkty witalne przenika.
LASKA
Techniki walki laską zostały spopularyzowane w sztukach walki przez buddyjskich mnichów podczas królestwa Silla starożytnej Korei. Laska stała się tak popularna jako broń, że pojawiły się rożne, spersonalizowane wersje, w tym wydrążone laski zawierające ostry miecz lub nóż. Techniki mogą się różnić w zależności od kształtu broni. Haczykowate laski są przydatne do uderzania, blokowania połączeń, uderzeń w punkty witalne. Laska jest bardzo praktycznym narzędziem samoobrony, ponieważ jest legalna do noszenia i nikt nie podejrzewa, że laska może zostać zamieniona w śmiercionośną broń.
LINA - PAS
Techniki linowe powstały w czasach starożytnych wśród strażników królewskich. Na dworze zabronione było noszenie broni z ostrzami więc strażnicy zamienili nieszkodliwą linę w broń. Używali jej do opanowania i kontrolowania intruzów. Techniki linowe to szybkie, owijające. Prawidłowo wykonane skutecznie owijały każdą część ciała atakującego. Lina służy również do blokowania kopnięć i ciosów tuż przed owijaniem i chwytaniem kończyn przeciwnika.
WACHLARZ
Wachlarz tak samo jak lina był również ulubioną bronią na koreańskim dworze królewskim, gdzie broń z ostrzem była zakazana. Wachlarz był mały i lekki i można go było łatwo ukryć w luźnej odzieży. Jako broń do samoobrony, wachlarz jest albo otwarty, albo zamknięty, z kolbą, bokami i końcówkami, które służą jako uderzające powierzchnie. W czasach starożytnych czasami małe fałdy wachlarza ukrywały ostrza, więc gdy wachlarz był otwierany, ostrza leciały w kierunku napastnika. Do ozdabiania końcówek wachlarza zastosowano jaskrawo kolorowe pióra, które również służyły do ukrywania ostrzy.